ฉมัง หมายถึง [ฉะหฺมัง] ว. แม่น เช่น มือฉมัง, ขลัง เช่น เป่ามนตร์ฉมัง.
[ฉะหฺมัน] น. สมัน.
[ฉะมา] น. แผ่นดิน. (ป.; ส. กฺษมา).
[ฉะหฺมํา] ว. แม่น, ไม่ผิด, ขลัง.
[ฉะละ, ฉน] น. ความฉ้อโกง. ก. โกง. (ป., ส.).
[ฉะหฺลวย] ว. สวยสะโอดสะอง.
ว. ปัญญาดีงาม.
[ฉะหฺลอง] ก. ทําบุญหรือบูชาสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นงานเอิกเกริกเพื่อแสดงความปีติยินดี เช่น ฉลองพระ ฉลองหนังสือ ฉลองอายุ, จัดงานเอิกเกริกเพื่อแสดงความยินดีในโอกาสต่าง ๆ เช่น ฉลองปริญญา, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ เฉลิม เป็น เฉลิมฉลอง.