ความหมายของคำว่า ' ฉิ่ง ๒ '

ความหมายของคำว่า ' ฉิ่ง ๒ '
ฉิ่ง ๒ หมายถึง ว. เก, เฉ, ไม่ตรง, (ใช้แก่แขนขา) เช่น ขาฉิ่ง แขนฉิ่ง.

ฉิน ๑
ก. ติ, ติเตียน, เช่น สามสิ่งนี้โหดให้ โทษแท้คนฉิน. (โลกนิติ), มักใช้เข้าคู่กับคํา ติ เป็น ติฉิน.
ฉิน ๒
(กลอน) ว. ฉัน, เช่น, คล้าย, เหมือน, เช่น ทิพฉายฉวงฉินฉัตร ใบชรอัดอรชร. (ม. คำหลวง วนประเวสน์).
ฉิน ๓
ว. ฉัน, มีแสงกล้า, มีแสงที่พุ่งออกไป; งาม, มักใช้เข้าคู่กับคํา โฉม เป็นฉินโฉม หรือโฉมฉิน เช่น ฉินโฉมเฉกช่างวาด. (ม. คําหลวง ทานกัณฑ์).
ฉินท-, ฉินท์
[ฉินทะ-] (แบบ) ก. ตัด, ขาด, ทําลาย. (ป., ส.).
ฉินท-, ฉินท์
[ฉินทะ-] (แบบ) ก. ตัด, ขาด, ทําลาย. (ป., ส.).
ฉินทฤกษ์
[ฉินทะเริก] น. ฤกษ์ตัดจุก.
ฉิบ
ว. อาการที่หายไปหรือจากไปเร็วเกินคาด.