จุน หมายถึง ก. คํ้าหรือยันเพื่อปะทะปะทังไว้.
ก. อุดหนุน, เผื่อแผ่.
ว. ลักษณะสะดือที่โปนออกมา เรียกว่า สะดือจุ่น.
น. ที่รองภาชนะเช่นถ้วยหรือป้าน ทําด้วยไม้หรือกระเบื้องเป็นต้น.
(ปาก) ก. จุ้นจ้าน.
ก. เข้าไปยุ่งเกี่ยวในสถานที่หรือในเรื่องที่ไม่ใช่หน้าที่ของตัวจนน่าเกลียด, (ปาก) จุ้น.
น. ผู้จัดการเรือ, หัวหน้าและผู้จัดการเรื่องสินค้าในเรือ. (จ.).
ว. หดตัวเข้าไปมาก, สั้นมาก ในคําว่า สั้นจุนจู๋, จู๋ ก็ว่า.