จุทสะ หมายถึง [จุดทะสะ] (แบบ) ว. สิบสี่. (ป. จุทฺทส; ส. จตุรทศ).
น. วันที่ ๑๔ ทางสุริยคติ.
ก. คํ้าหรือยันเพื่อปะทะปะทังไว้.
ก. อุดหนุน, เผื่อแผ่.
ว. ลักษณะสะดือที่โปนออกมา เรียกว่า สะดือจุ่น.
น. ที่รองภาชนะเช่นถ้วยหรือป้าน ทําด้วยไม้หรือกระเบื้องเป็นต้น.
(ปาก) ก. จุ้นจ้าน.
ก. เข้าไปยุ่งเกี่ยวในสถานที่หรือในเรื่องที่ไม่ใช่หน้าที่ของตัวจนน่าเกลียด, (ปาก) จุ้น.