จุกเจ่า หมายถึง ว. เซา, นั่งเหงา, นั่งคุดคู้อยู่, เจ่าจุก ก็ว่า.
(โบ) ก. อารักขาพระเจ้าแผ่นดินในเวลาเสด็จประพาสหรือในเหตุบางประการเช่นเมื่อพระเจ้าแผ่นดินทรงพระประชวร. (จุกช่อง คือจัดคนให้รักษาการณ์อยู่ตามช่องทางเช่นตรอก ซอย ปากคลองล้อมวง คือจัดคนให้ล้อมที่ประทับเป็นชั้น ๆ).
ก. เอายาจืดหรือยาฉุนทําเป็นก้อนกลม ๆ จุกไว้ที่มุมปาก.
น. ส้มจุก. (ดู ส้ม ๑).
ว. เสียงนกเขาขันคู, กรุกกรู๊ ก็ว่า.
ก. รบกวน, กวนใจ, เช่น อย่าจุกจิกนักเลย. ว. จู้จี้ เช่น เขาเป็นคนจุกจิก; เล็ก ๆ น้อย ๆ, เบ็ดเตล็ดคละกัน, เช่น ในกระเป๋าถือมีแต่ของจุกจิก, กระจุกกระจิก ก็ว่า.
[จุกกะชี] น. ฐานปูนสําหรับประดิษฐานพระประธานเป็นต้น, ชุกชี ก็ว่า.
[จุกกะผาม] น. ชื่อโรคชนิดหนึ่ง มีตับและม้ามโต มีไข้คลุมเครือเรื้อรังคือ ไข้จับสั่นเรื้อรัง, ป้าง ก็เรียก.