จิตเวชศาสตร์ หมายถึง [จิดตะเวดชะ-] น. วิชาแพทย์แขนงหนึ่งที่เกี่ยวกับการศึกษาการตรวจรักษาและป้องกันโรคของจิตใจ เช่น โรคประสาท โรคจิต. (อ. psychiatry).
น. ภาวะที่จิตตื่นและรู้ตัวสามารถตอบสนองต่อสิ่งเร้าจากประสาทสัมผัสทั้ง ๕ คือ รูป เสียง กลิ่น รส และสิ่งที่สัมผัสได้ด้วยกาย. (อ. conscious).
[จิดตะ-] น. เชิงตะกอน (สำหรับเจ้านาย), (ราชา) พระจิตกาธาน.(ป., ส. จิตก + อาธาน).
[จิดตะ-] (แบบ) น. จิต. (ป.).
[จิดตะ-] (แบบ) น. จิต. (ป.).
(แบบ) น. การอบรมจิต.
(แบบ) น. ความหมดจดของจิต คือหมดจดจากกิเลส.
น. การพิจารณาจิตเป็นอารมณ์เป็นข้อ ๑ ในสติปัฏฐาน ๔.