ความหมายของคำว่า ' จำเจ '

จำเดิม
บ. แต่ต้น, เริ่มแรก, แรก.
จำทวย ๑
(โบ) ก. ประจําหมู่.
จำทวย ๒
(กลอน) ก. ถือ, ถืออาวุธร่ายรํา, เช่น จําทวยธนูในสนาม. (สมุทรโฆษ).
จำทับ
(โบ) ก. โผลง, โจนลง, ทุ่มลง, ตกลง.
จำทาบ
(กลอน) ก. จับ, ถือ.
จำเทิด
(โบ) ก. เผ่นขึ้นสูง, งอกขึ้นสูง, สูงไสว.
จำแทง
(โบ) ก. เผ่นขึ้น, โผขึ้น, ตั้งขึ้น, ชูขึ้น, งอกขึ้น; ถืออาวุธร่ายรําท่าแทง,เช่น ชดกรกระลึงกุมแสง รำจำแทงองอาจ เผ่นผงาดขับสารสีห์. (ลอ).