จ้ำจี้ หมายถึง น. การเล่นชนิดหนึ่งของเด็ก.
ว. อาการที่พร่ำพูดหรือสอน. ก. พร่ำพูดหรือสอน.
ว. เนือง ๆ, บ่อย ๆ, ซํ้าซาก.
บ. แต่ต้น, เริ่มแรก, แรก.
(โบ) ก. ประจําหมู่.
(กลอน) ก. ถือ, ถืออาวุธร่ายรํา, เช่น จําทวยธนูในสนาม. (สมุทรโฆษ).
(โบ) ก. โผลง, โจนลง, ทุ่มลง, ตกลง.
(กลอน) ก. จับ, ถือ.