จาว ๔ หมายถึง น. ดอก, ดอกไม้, เช่น ดอกไม้งามเงื่อนแต้ม แชรงยอดแย้มผกาแจรงจาวจำแทงจำเทิด. (ม. คำหลวง จุลพน), จราว ก็ใช้, โดยปริยายหมายถึงผู้หญิง เช่น ไฟกามรลุงจาว ทองเทศ. (ทวาทศมาส).
ก. บาน (ใช้แก่ดอกไม้) เช่น โพทเลจาวดวงดอกก็มี. (ม. คำหลวงมหาพน). (ลาว จาว ว่า กำลังบาน).
ก. ส่งเสียงดัง, อึกทึก, เช่น อันจาวจำเรียงเสียงฉันท์. (สมุทรโฆษ).(ไทยขาว จาว ว่า ส่งเสียงดัง).
ว. ห่าง ๆ เช่น เนาผ้าจาว ๆ, จะจะ เช่น วางเครื่องข้าวยำจาว ๆให้เลือกกิน.
(โบ) น. เจ้า.
น. (๑) มันจาวมะพร้าว. (ดู มันเสา ที่ มัน ๑). (๒) ชื่อเห็ดชนิด Clavatiacraniformis Coker et Couch ในวงศ์ Lycoperdaceae ขึ้นตามพื้นดินดอกเห็ดเป็นก้อนกลมใหญ่สีขาวแล้วเปลี่ยนเป็นสีนํ้าตาล โคนสอบเมื่ออ่อนอยู่กินได้ เมื่อโตเต็มที่ผิวบนย่นหยักคล้ายสมอง.
น. จวัก, ตวัก.
ก. กําหนดไว้ในใจ, ระลึกได้, เช่น จําหน้าได้.