จานเชิง หมายถึง น. ภาชนะกระเบื้องชนิดหนึ่ง ลักษณะแบนกลมคล้ายจานยกขอบและมีเชิงอย่างพาน เดิมสั่งทำจากจีน มีทั้งชนิดเขียนลายครามและเขียนสีเบญจรงค์ ใช้ใส่อาหาร.
น. วัตถุบิน ลักษณะคล้ายจาน ๒ ใบควํ่าประกบกัน เชื่อกันว่าเป็นยานอวกาศที่มาจากดาวดวงอื่น, จานผี ก็เรียก.
ดู จานบิน.
น. วัสดุแผ่นกลมบางซึ่งบันทึกเสียงไว้ในลักษณะเป็นร่องบนผิวพื้นเมื่อใส่บนแผ่นหมุนของหีบเสียง วางเข็มลงในร่องแล้วให้จานหมุนไปก็จะเกิดเสียงตามที่บันทึกไว้, แผ่นเสียง ก็เรียก.
ก. เจือหรือปนด้วยน้ำ เช่น ข้าวจานนํ้า.
ก. เพิ่มเติม, ประสม; เผื่อแผ่, อุดหนุน, เจือจาน ก็ว่า.
(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นทอง. (ดู ทอง ๒).
ว. จัด, มาก, ยิ่ง, นัก, เช่น รูปร่างช่างกระไรเหมือนยักษ์มาร ล่ำสันขันจ้านสักเท่าพ้อม. (สังข์ทอง).