จับจอง หมายถึง (กฎ) ก. เข้าครอบครองที่ดินสาธารณะไว้เพื่อตน.
ว. ติดใจ, เป็นที่พอใจ.
ว. ติดใจ, เป็นที่พอใจ.
ว. หงอยเหงา, หงอยก๋อย.
ก. ตกปลอกช้าง, ล่ามเท้าช้าง.
(สํา) ก. มุ่งอย่างหนึ่งไปได้อีกอย่างหนึ่ง, มุ่งอย่างหนึ่งกลายไปเป็นอีกอย่างหนึ่ง.
(สำ) ก. รู้เท่าทัน เช่น เขาจับได้ไล่ทันว่าเป็นเรื่องไม่จริง.
(สํา) ก. กําหนดลงไปแน่นอนไม่เปลี่ยนแปลง, กําหนดตัวบุคคลให้ประจําหน้าที่โดยเฉพาะ.