จ้ะ หมายถึง ว. คํารับ (ใช้เป็นสามัญทั่วไป).
ว. คําต่อท้ายคําเชิญชวนหลังคำ 'นะ' หรือ 'ซิ' เช่น ไปนะจ๊ะ เชิญซิจ๊ะหรือต่อท้ายคำถามเป็นต้น เช่น อะไรจ๊ะ.
ก. เจอกันหรือพ้องกันโดยบังเอิญ เช่น เดินมาจ๊ะกัน แกงจ๊ะกัน.
น. ชื่อการเล่นชนิดหนึ่งที่ผู้หนึ่งโผล่หน้าหรือเปิดหน้าแล้วพูดว่า 'จ๊ะเอ๋'กับอีกผู้หนึ่งซึ่งมักเป็นเด็ก.
ว. เสียงประกอบคําถาม.
ว. เสียงประกอบคําเรียก เช่น แม่จ๋ะ (เป็นเสียงสั้นจากคํา จ๋า).
(กลอน) ว. เสียงขบฟันกรอด ๆ, ทําอาการเกรี้ยวกราด, เช่น ขบฟันขึงเขียวจะกรัจจะกราจคึกคาม. (สุธนู), เขียนเป็น จะกรัดจะกราด ก็มี.
ว. สีดํา, โบราณเขียนเป็น จกรูน ก็มี เช่น ช้างสารชํานิเมามัน หลากหลากหลายพรรณ แลหน้าจกรูนแสงนิล. (อนิรุทธ์).