จ่อย หมายถึง (ถิ่น-อีสาน) ว. ผอม.
ว. เล็ก, น้อย, เช่น เรื่องจ้อย.
ว. คล่อง, ไม่หยุดปาก, ในคำว่า พูดจ้อย หรือ พูดจ้อย ๆ.
ว. คล่อง, ไม่หยุดปาก, ในคำว่า พูดจ้อย หรือ พูดจ้อย ๆ.
ว. ไม่ได้วี่แวว, ไร้วี่แวว, เช่น หายจ้อย เงียบจ้อย.
ว. ซีดเซียว, หงอยเหงา, สลด, เช่น หน้าจ๋อย.
ว. คําแต่งคํา เหลือง หรือ หวาน ให้รู้ว่าเหลืองหรือหวานจริง ๆ เช่นเหลืองจ๋อย หวานจ๋อย.
ว. คล่อง, ไม่หยุดปาก, เช่น พูดจ๋อย พูดจ๋อย ๆ.