ความหมายของคำว่า ' จองเวร '

จองเวรจองกรรม
ก. ผูกอาฆาตพยาบาทไม่มีที่สิ้นสุด.
จ้อง ๑
(ถิ่น-พายัพ) น. ร่ม. (อนันตวิภาค ว่า จ่อง).
จ้อง ๒
ก. เพ่งตาดูหรือมุ่งมองดูสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยเฉพาะ เช่น จ้องหน้า,มุ่งคอยจนกว่าจะได้ช่อง, คอยที, เช่น จ้องจับผิด จ้องจะทําร้ายจ้องจะแทง, กิริยาที่เอาปืนหรืออาวุธเล็งมุ่งตรงไปยังสิ่งใดสิ่งหนึ่ง.
จ๋อง
(ปาก) ว. หงอยเหงา, เซื่อง, ไม่กล้า, ไม่คึกคัก.
จ้องเต
น. ต้องเต.
จองเปรียง
[-เปฺรียง] น. ชื่อพิธีอย่างหนึ่งของพราหมณ์ เป็นพิธีจุดโคมรับพระเป็นเจ้าทําในวันเพ็ญเดือน ๑๒.
จองหง่อง
ว. อาการที่นั่งอย่างหงอยเหงา.