จอง หมายถึง ก. ผูกไว้; มั่นหมายไว้, ขอกําหนดไว้, เช่น จองกฐิน จองที่. (ข. จง ว่า ผูก).
ก. แจ้งความจำนงว่าจะนำผ้ากฐินไปทอดที่วัดนั้น ๆ ไว้เป็นการล่วงหน้า.
[-คด] น. ช้างที่ผูกเครื่องรบเข้าระวางทัพ.
ก. ใส่ตรวนหรือเครื่องพันธนาการขังไว้ในคุกในตะรางเป็นต้น,จําจอง ก็ว่า.
(ปาก) ก. ซื้อตั๋วล่วงหน้า.
(โบ) ก. ถมที่ลุ่มขึ้นเป็นถนน.
ก. ผูกใจเจ็บคิดจะทำการแก้แค้นให้ได้.
ก. ผูกอาฆาตพยาบาท.