จ๋วง หมายถึง (ถิ่น-พายัพ) น. ต้นสนเขา. (ดู สน ๑).
(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นรากสามสิบ. (ดู รากสามสิบ).
น. ชื่อปลาทะเลหลายชนิดและหลายสกุลในวงศ์ Sciaenidae มีทั้งขนาดเล็กและขนาดใหญ่ปลายหัวอาจทู่หรือแหลม ปากเชิดมากน้อยหรืองุ้มตํ่าบ้างมีฟันแหลมคมหรือละเอียด หางเป็นรูปตัดมน หรือ กลม จนแม้กระทั่งแหลม โดยทั้งหมดขึ้นอยู่กับชนิดหรือขนาด ลําตัวมักมีสีเงินหรือเทา บ้างมีจุดประบนลําตัวและครีบ มักอยู่รวมกันเป็นฝูงใกล้ฝั่ง หรือบริเวณนํ้ากร่อยปากแม่นํ้า ทําเสียงได้.
ดู แก้ว ๔.
น. ที่อยู่ของเจ้าเมือง, บ้านที่ทางราชการจัดให้เป็นที่อยู่ของผู้ว่าราชการจังหวัดเรียกว่า จวนผู้ว่าราชการจังหวัด.
น. ผ้าชนิดหนึ่ง.
ว. เกือบ, ใกล้, เช่น จวนถึง จวนตาย จวนได้.
ว. หวุดหวิด, เฉียด.