จแจ้น หมายถึง (แบบ) ว. แตกจากหมู่, กระจัดกระจาย, ในคําว่า หนีญญ่ายพายจแจ้น.(จารึกสยาม).
(โบ; กลอน) ก. ประจญ, สู้รบ, เช่น คือนาคจญครุทธสรงง วิ่งเว้น.(ยวนพ่าย). (ข. ชล่).
ก. จ่อให้ถึงกัน, ถึง, จนถึง; แตะ.
ก. ตั้งท่าจะทําแล้วไม่ลงมือทําเพราะไม่แน่ใจ.
ก. ตั้งท่าจะทําแล้วไม่ลงมือทําเพราะไม่แน่ใจ.
ก. ตั้งท่าจะทําแล้วไม่ลงมือทําเพราะไม่แน่ใจ.
(ปาก) ก. ไม่กล้าซื้อเพราะราคาแพงมาก.
ก. ตั้งท่ามวย.