จรแกว่ง หมายถึง [จะระแกฺว่ง] (กลอน) ก. แกว่ง.
[จะระ-] (กลอน) ก. คั่ง.
[จะระ-] น. ความประพฤติ, ในพระพุทธศาสนาหมายความว่าข้อปฏิบัติเป็นเครื่องบรรลุวิชชา. (ป.).
[จะหฺรด] (โบ; แบบ) ก. จด, ถึง, จ่อให้ถึง.
(ราชา) ก. ใช้กรรไตรและมีดโกนขริบและโกนผมเล็กน้อย เป็นการเริ่มในพระราชพิธีโสกันต์และเกศากันต์.
(ราชา) ก. ใช้กรรไตรและมีดโกนขริบและโกนผมเล็กน้อย เป็นการเริ่มในพระราชพิธีโสกันต์และเกศากันต์.
ก. จดไถลงดินเพื่อไถนาในพระราชพิธีจรดพระนังคัลแรกนาขวัญ.
[จะระหฺมูก] (กลอน) น. จมูก. (ข. จฺรมุะ).