จรจัด หมายถึง [จอน-] ว. ร่อนเร่และไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง.
[จอระดน] (กลอน) ก. เที่ยวไปถึง. (ป. จร + ตล = พื้น; ข. ฎล = ถึง).
[จะระ-] (กลอน) ก. เที่ยวไปเบื้องบน, ฟุ้งไป, บินไป, เช่น ด้วยคันธามลกชําระจรบันสระหอมรส. (ม. คําหลวง นครกัณฑ์).
[จะระ-] (กลอน) ก. เที่ยวไปเบื้องบน, ฟุ้งไป, บินไป, เช่น ด้วยคันธามลกชําระจรบันสระหอมรส. (ม. คําหลวง นครกัณฑ์).
[จอระ-] (กลอน) ก. เดินไปด้วยเท้า, ตรงกับคําว่า บทจร.
[จอระ-] (กลอน) ก. ทําให้มั่น, ทําให้แข็งแรง.
[จอระ-] (กลอน) ก. ล่วงไป, ลับไป.
[จอระ-] (กลอน) ก. ล่วงไป, ลับไป.