ง้อม หมายถึง ว. งํ้า, ค้อม เช่น กิ่งไม้ง้อมลงเพราะลูกดก.
ก. อยู่หมิ่น, ตั้งอยู่หมิ่น, ห้อย.
ก. คอย เช่น งอยท่า.
ว. อาการที่แขนหรือขาพิการเคลื่อนไหวไม่ได้อย่างปรกติ.ง่อยเปลี้ยเสียขา ว. มีร่างกายพิการจนเดินไม่ได้อย่างปรกติ.
(โบ) คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี ง เป็นพยัญชนะต้นมีคำแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น งะงก งะงัน งะโง้ง.
ว. อาการที่สั่นสะท้าน, อาการที่เดินสั่น ๆ มา.
ว. อาการที่สั่นสะท้าน, อาการที่เดินสั่น ๆ มา.
ว. มาก เช่น แก่งั่ก หนาวงั่ก.