ฮ่อ หมายถึง น. จีนพวกหนึ่งที่มีถิ่นฐานเดิมอยู่ทางตอนใต้ของประเทศจีน มีมณฑลยูนนานเป็นต้น, จีนฮ่อ ก็เรียก; ลายเส้นที่เขียนเป็นไพรคิ้ว ไพรปากบนหน้าโขน ประกอบด้วยเส้นสีแดง ดินแดง และสีทอง เรียกว่าลายฮ่อ หรือ เส้นฮ่อ; ลายที่เขียนเป็นอย่างแถบผ้าสะบัดกลับไปมาใช้เขียนเพื่อแบ่งภาพเป็นตอน ๆ ในงานจิตรกรรมฝาผนังหรือจิตรกรรมภาพพระบฏ เรียกว่า ลายฮ่อ.
(ปาก) ว. ดี. (จ.).
น. กีฬากลางแจ้งชนิดหนึ่ง เล่นในสนามหรือบนลานนํ้าแข็งก็ได้ผู้เล่นแบ่งออกเป็น ๒ ฝ่าย ฝ่ายละ ๑๑ คน ทั้ง ๒ ฝ่ายพยายามใช้ไม้ตีลูกให้เข้าไปในประตูของฝ่ายตรงข้าม. (อ. hockey).
(ถิ่นอีสาน, พายัพ) ก. รอด, พ้น, ถึง.
(ถิ่นพายัพ) น. ต้นคราม. [ดู คราม ๓ (๒)].
(ถิ่นพายัพ) น. ต้นคราม. [ดู คราม ๓ (๒)].
น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Dichroa febrifuga Lour. ในวงศ์ Hydrangeaceaeดอกสีม่วงนํ้าเงิน ใช้ทํายาได้.
น. ชื่ออาหารแบบจีนชนิดหนึ่ง ใช้เนื้อปู มันหมูแข็งต้มสุก ผสมกับแป้งมันและเครื่องปรุงรส บดหรือโขลกจนเหนียวแล้วห่อด้วยฟองเต้าหู้เป็นท่อน กลม ๆ ยาว ๆ มัดเป็นเปลาะ ๆ นึ่งแล้วทอดให้สุกกินกับน้ำจิ้ม. (จ.).