ฮินดู หมายถึง น. ชื่อศาสนาหนึ่งที่เกิดในอินเดีย มีวิวัฒนาการมาจากศาสนาพราหมณ์, ผู้นับถือศาสนาฮินดู. ว. ที่เกี่ยวกับศาสนาฮินดู.
น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในวงศ์ Hippopotamidae ใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ในนํ้ามากกว่าบนบก หนังหนาสีนํ้าตาล ริมฝีปากหนาฟันหน้าและเขี้ยวยาวมาก ถิ่นกําเนิดอยู่ในทวีปแอฟริกา มี ๒ ชนิด คือชนิด Hippopotamus amphibius หนักประมาณ ๒,๐๐๐ กิโลกรัม จมูกหู และตาอยู่ตอนบนของหัว เหงื่อสีแดงเรื่อ ๆ และชนิด Choeropsisliberiensis ซึ่งมีขนาดเล็กกว่าชนิดแรกมาก คือ หนักประมาณ ๒๐๐กิโลกรัม ตาอยู่ด้านข้าง เหงื่อใส. (อ. hippopotamus).
น. โรคจิตชนิดหนึ่ง มีอาการแสดงออกได้หลายแบบโดยไม่เกี่ยวข้องกับความพิการของอวัยวะส่วนใด ๆ ของร่างกาย ผู้ป่วยเป็นโรคนี้เพราะในจิตสํานึกหวังได้รับผลประโยชน์ เช่น หวังการหลุดพ้นจากสภาพแวดล้อมที่บีบคั้น. (อ. hysteria).
น. ธาตุลําดับที่ ๒ สัญลักษณ์ He เป็นแก๊สเฉื่อย มีปรากฏเพียง๑ ใน ๒๐๐,๐๐๐ ส่วนในบรรยากาศ. (อ. helium).
อ. คําที่เปล่งออกมาแสดงความไม่พอใจหรือแปลกใจ.
ว. คะนอง, ลําพอง, ร่าเริง, คึก ก็ว่า.ฮึกหาญ ว. กล้าด้วยความคะนอง.ฮึกห้าว ว. มุทะลุด้วยความคะนอง.ฮึกเหิม ก. ลำพองใจด้วยความคึกคะนอง, เหิมฮึก ก็ว่า.ฮึกโหม ก. ระดมเข้าไปด้วยความคะนอง, โหมฮึก ก็ว่า.ฮึกฮัก ว. อาการไม่พอใจ, อาการขัดใจ.
ก. กลับคิดมุ, กลับรวบรวมกําลังใจทําอย่างเอาจริงเอาจัง.ฮึดฮัด ก. แสดงท่าทางไม่พอใจเพราะไม่ได้อย่างใจตนเป็นต้น.
อ. คําที่เปล่งออกมาแสดงความไม่พอใจ; โดยปริยายหมายถึงการแสดงอาการขู่. ก. แสดงอาการโกรธหรือไม่พอใจ ทําท่าว่าจะลงโทษหรือต่อสู้กัน เช่น เดี๋ยวก็ฮึ่มเสียหรอก เขากําลังฮึ่มเข้าหากัน.