อังกา หมายถึง น. ตัวอักษรที่จารไว้หัวลานสําหรับบอกจํานวนใบลานที่จารแล้ว๑๒ ตัวเป็น ๑ อังกา และ ๒ อังกา เป็น ๑ ผูก.
น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Barleria cristata L. ในวงศ์ Acanthaceaeลําต้นไม่มีหนาม ดอกสีม่วง.
ดู ต้อยติ่ง.
น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Barleria prionitis L. ในวงศ์ Acanthaceaeลําต้นมีหนาม ดอกสีเหลือง.
[กูน] น. หน่อ, หน่อเนื้อเชื้อไข, เชื้อสาย; มักใช้ อังกูร เป็นส่วนท้ายของสมาส เป็น อางกูร เช่น พุทธางกูร นรางกูร. (ป., ส.).
[กูน] น. หน่อ, หน่อเนื้อเชื้อไข, เชื้อสาย; มักใช้ อังกูร เป็นส่วนท้ายของสมาส เป็น อางกูร เช่น พุทธางกูร นรางกูร. (ป., ส.).
[กุด] น. ขอเหล็กอย่างขอสับช้าง. (ส.; ป. องฺกุส).
น. ลาน, ที่ว่าง, สนาม. (ป., ส.).