อังก์ หมายถึง น. องก์, ตอนหนึ่งของเรื่องละคร. (ป.).
[กะนะ] น. การทําเครื่องหมาย, การประทับตรา. (ส.).
[กฺริด] น. ชื่อประเทศ ชนชาติ และภาษาของชนผิวขาวพวกหนึ่งที่อยู่ในเกาะทางทิศตะวันตกของทวีปยุโรปซึ่งเรียกว่า เกรตบริเตน;เรียกโลหะชนิดหนึ่งเป็นแผ่นบาง ๆ สีคล้ายทองคําหรือสีอื่น ๆ ก็มีใช้สลักหรือปรุเป็นลายประดับเครื่องศพเป็นต้นว่า ทองอังกฤษ.
น. จ้องหน่อง. (ช.).
น. ชื่อเครื่องดนตรีอย่างหนึ่งของชวา ใช้เขย่าให้เกิดเสียง.
น. ตัวอักษรที่จารไว้หัวลานสําหรับบอกจํานวนใบลานที่จารแล้ว๑๒ ตัวเป็น ๑ อังกา และ ๒ อังกา เป็น ๑ ผูก.
น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Barleria cristata L. ในวงศ์ Acanthaceaeลําต้นไม่มีหนาม ดอกสีม่วง.
ดู ต้อยติ่ง.