อักขรสมัย หมายถึง [อักขะหฺระสะไหฺม] น. วิชาหนังสือว่าด้วยการอ่านการเขียน. (ป.).
น. หนังสือสําหรับค้นชื่อเรียงลําดับตามตัวอักษร.
น. หนังสือสําหรับค้นชื่อทางภูมิศาสตร์เรียงลําดับตามตัวอักษร.(อ. gazetteer).
ดู อักขร, อักขระ.
ดู อักขร, อักขระ.
[ขะ] น. เพลา, เพลาเกวียนหรือรถ; เกวียน; กระดูกไหปลาร้า.(ป.; ส. อกฺษ).
[ขะ] น. ลูกเต๋า, ลูกบาศก์; การพนันเล่นลูกเต๋าหรือสกา.(ป.; ส. อกฺษ).
[ขะ] น. ดวงตา; ความรู้สึก. (ป.; ส. อกฺษ).