อักกะ หมายถึง น. พระอาทิตย์; ต้นรัก. (ป.; ส. อรฺก).
น. ความไม่โกรธ, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม. (ดู ทศพิธราชธรรมหรือ ราชธรรม). (ป.).
[อักขะหฺระ] น. ตัวหนังสือ. (ป.; ส. อกฺษร).
[อักขะหฺระ] น. ตัวหนังสือ. (ป.; ส. อกฺษร).
น. วิธีเขียนและอ่านหนังสือให้ถูกต้อง, ชื่อตำราไวยากรณ์ตอนที่ว่าด้วยตัวอักษร การอ่าน การเขียน และการใช้ตัวอักษร. (ป.).
น. การเขียน อ่าน หรือออกเสียงไม่ถูกต้องตามอักขรวิธี.
[อักขะหฺระสะไหฺม] น. วิชาหนังสือว่าด้วยการอ่านการเขียน. (ป.).
น. หนังสือสําหรับค้นชื่อเรียงลําดับตามตัวอักษร.