ออกซิเดชัน หมายถึง น. ปฏิกิริยาเคมีที่ทําให้สารได้รับธาตุออกซิเจนมารวมตัวด้วยหรือทําให้สารสูญเสียธาตุไฮโดรเจนไป, ปฏิกิริยาเคมีที่ทําให้อะตอมของธาตุสูญเสียอิเล็กตรอนไป. (อ. oxidation).
น. สารประกอบที่มีองค์ประกอบเป็นธาตุออกซิเจนกับธาตุอื่น.(อ. oxide).
น. บรรดาศักดิ์ชั้นสูงที่พระราชทานในสมัยอยุธยา สูงกว่าออกพระเข้าใจว่ามาจากเขมร.
ว. ใช้เข้าคู่กับคำ เอี่ยม เป็น เอี่ยมอ่อง หมายความว่า ใหม่,สดใส, ผุดผ่อง, เปล่งปลั่ง, ไม่หมองมัว.
น. เจ้านายชั้นสูงของจีน. (ปาก) ว. เยี่ยมยอด เช่น มือชั้นอ๋อง. (จ.).
ว. อ้อนแอ้น, แบบบาง.
ก. ฉอเลาะ, ประจบประแจง.
ก. พรํ่าอ้อนวอน, พรํ่ารําพัน. (ปาก) น. เครื่องบอกสัญญาณที่มีเสียงดังเช่นนั้น.