องุ่น หมายถึง [อะหฺงุ่น] น. ชื่อไม้เถาชนิด Vitis vinifera L. ในวงศ์ Vitaceaeผลเป็นพวง กินได้หรือใช้หมักทําเหล้า เรียก เหล้าองุ่น.
[อะจะระ] ว. เคลื่อนไม่ได้, ไปไม่ได้. (ป., ส.).
[อะจะละ] ว. ไม่หวั่นไหว, ไม่คลอนแคลน, เช่น อจลศรัทธา.(ป., ส.).
[อะจะ] น. แผ่นดิน. (ส.).
น. ความขาดสติ, ความมัวเมา. (ส.).
[จิน] น. การขาดความคิด. (ส.).
[จินไต] ว. ที่พ้นความคิด, ไม่ควรคิด, (สิ่งที่เป็นอจินไตยมีอยู่๔ อย่างด้วยกัน คือ พุทธวิสัยของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ๑ฌานวิสัยของผู้ได้ฌาน ๑ วิบากแห่งกรรม ๑ ความคิดเรื่องโลก ๑). (ป. อจินฺเตยฺย; ส. อจินฺตฺย).
[อะจิระ] ว. ไม่นาน. (ป., ส.).