องศ์ หมายถึง น. ส่วน, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น ไตรยางศ์ (ตฺรย + อํศฺ)ว่า ๓ ส่วน.
น. หน่วยในการวัดขนาดของมุม โดยกําหนดให้มุมที่รองรับโค้ง๑ ใน ๓๖๐ ส่วนของเส้นรอบวง มีขนาด ๑ องศา และ ๙๐ องศาเป็น ๑ มุมฉาก; หน่วยในการวัดอุณหภูมิตามชนิดของเครื่องวัด; (โหร) น. ส่วนหนึ่งของจักรราศี คือ วงกลมในท้องฟ้า แบ่งจักรราศีออกเป็น ๑๒ ราศี และแบ่ง ๑ ราศีออกเป็น ๓๐ องศา ฉะนั้นวงกลมจึงเท่ากับ ๓๖๐ องศา. (ส. อํศ).
ว. มีลักษณะสง่าผึ่งผาย, อาจอง ก็ว่า.
[อะหฺงุ่น] น. ชื่อไม้เถาชนิด Vitis vinifera L. ในวงศ์ Vitaceaeผลเป็นพวง กินได้หรือใช้หมักทําเหล้า เรียก เหล้าองุ่น.
[อะจะระ] ว. เคลื่อนไม่ได้, ไปไม่ได้. (ป., ส.).
[อะจะละ] ว. ไม่หวั่นไหว, ไม่คลอนแคลน, เช่น อจลศรัทธา.(ป., ส.).
[อะจะ] น. แผ่นดิน. (ส.).
น. ความขาดสติ, ความมัวเมา. (ส.).