อสัมภินพงศ์, อสัมภินวงศ์ หมายถึง น. เชื้อสายที่ไม่เจือปน.
[อะสาทอน] ว. อสาธุ.
ว. ไม่ดี, ไม่งาม, เลว, ชั่วช้า; น่าละอาย; แผลงใช้ว่า อสาธร ก็ได้.(ป., ส.).
น. ดาบ, มีด, กระบี่. (ป., ส.).
น. การฝึกหัดเพลงดาบ, การฝึกหัดเพลงศัสตรา. (ส. อสิจรฺยาการ).
น. คมดาบ, คมศัสตรา. (ป., ส.).
[อะสิตะ] ว. มีสีดํา, มีสีคลํ้า, มีสีแก่. (ป., ส.).
[อะสิเลสะ, อาสะเลสา] น. ดาวฤกษ์ที่ ๙ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปแขนคู้หรือพ้อม, ดาวเรือน หรือ ดาวนกอยู่ในปล่อง ก็เรียก.