องควิเกษป หมายถึง [องคะวิกะเสบ] น. ท่าทาง, อาการเคลื่อนไหว. (ส. องฺควิเกฺษป;ป. องฺค + วิกฺเขป).
[องคะ] น. ความรู้เรื่องลักษณะดีชั่วปรากฏตามร่างกาย.(ส.; ป. องฺควิชฺชา).
[องคาบพะยบ, องคาพะยบ] น. ส่วนน้อยและใหญ่แห่งร่างกาย,อวัยวะน้อยใหญ่. (ป. องฺค+ อวยว).
[องคะ] น. ผู้มีตําแหน่งที่ปรึกษาของพระมหากษัตริย์.
[องคะมัด] น. โรคขัดในข้อ. (ส. องฺคมรฺษ).
ดู องค, องค์.
[คุละ] น. นิ้วมือ, นิ้วเท้า. (ป., ส.).
น. นิ้วมือ; ชื่อมาตราวัดแต่โบราณ ยาวเท่ากับข้อปลายของนิ้วกลาง.(ป., ส.).