อโศก หมายถึง น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Saraca วงศ์ Leguminosae เช่นอโศกนํ้า (S. indica L.) ดอกสีส้มหรือแสด อโศกเหลือง(S. thaipingensis Cantley ex Prain) ดอกสีเหลือง, โศก ก็เรียก.(ส.; ป. อโสก ว่า ไม่โศก).
[อะสงไข] ว. มากจนนับไม่ถ้วน. น. ชื่อมาตรานับจํานวนใหญ่ที่สุดคือ โกฏิยกกําลัง ๒๐. (ป. อสงฺเขยฺย; ส. อสํขฺย).
[อะสะ, อัดสะ] น. สายฟ้า, อาวุธพระอินทร์. (ป. อสนิ, อสนี;ส. อศนิ).
[อะสะ, อัดสะ] น. สายฟ้า, อาวุธพระอินทร์. (ป. อสนิ, อสนี;ส. อศนิ).
[อะสะ] น. ฟ้าผ่า, อสุนีบาต ก็ว่า. (ป. อสนิปาต).
[อะสะพะ] ดู อสุภ, อสุภ.
[อะสะมะกาน, อะสมมะกาน] (คณิต) น. ข้อความที่แสดงการไม่เท่ากันของนิพจน์ ๒ นิพจน์ที่ปรากฏอยู่ทางด้านซ้ายและด้านขวาของเครื่องหมาย < หรือ >. (อ. inequality).
[อะสมมาด] ว. ไม่สมมาตร. (อ. asymmetrical).