อรัญวาส หมายถึง น. การอยู่ในป่า. (ป. อร?ฺ?วาส).
น. ผู้อยู่ในป่า, ใช้สำหรับเรียกคณะสงฆ์ฝ่ายวิปัสสนาธุระ คู่กับคามวาสี คณะสงฆ์ฝ่ายคันถธุระ. (ป. อร?ฺ?วาสี).
น. ป่า. (ส. อรณฺย; ป. อร?ฺ?).
น. ความไม่ยินดี, ความไม่พอใจ. (ป. อรติ). (ดู อรดี).
น. ความไม่ยินดี, ความไม่พอใจ. (ป. อรติ). (ดู อรดี).
[อะหฺร่าม] ว. แพรวพราว, สว่างไสว, เช่น ใส่ทองอร่ามไปทั้งตัวเปิดไฟอร่ามไปทั้งห้อง.
[อะริ, อะหฺริ] น. ข้าศึก, ผู้ที่ไม่ถูกกัน. (ป., ส.).
น. ผู้เป็นใหญ่ฝ่ายข้าศึกหรือฝ่ายศัตรู มักหมายถึงพระราชาหรือเจ้าเมืองใหญ่ของฝ่ายตรงกันข้าม. (ส.).