อรไท หมายถึง [ออระไท] น. นางผู้เป็นใหญ่, นางผู้มีสกุล, (ใช้เรียกนางกษัตริย์),ใช้ว่า อ่อนไท้ ก็มี.
[ออระ] (โบ) ว. ที่ปล่อยปละละไว้โดยไม่หวงแหน เช่น ของอรธาน.
[ออระ] น. หญิงงาม.
[ออระ] น. ดอกบัว, (โบ) เขียนเป็น อรพินธุ ก็มี เช่น อันประดับด้วยอรพินธุเนานึก บุณฑรึกจงกล. (ม. คำหลวง วนประเวศน์).(ป., ส. อรวินฺท).
[ออระ] ดู คิ้วนาง.
[อัก] (โบ) ว. อัคร. (ส. อคฺร; ป. อคฺค).
[อัก] น. ค่า, ราคา. (ส. อรฺฆ; ป. อคฺฆ).
[อัก] ว. มีค่า, มีราคา; ควรยกย่อง. (ส. อรฺฆฺย; ป. อคฺฆิย).