อรณ หมายถึง [อะระนะ] ก. ไม่รบ. (ป., ส.).
[อะระ] น. ความไม่ยินดี, ความไม่พอใจ, อราดี หรือ อราติ ก็ใช้.(ป., ส.).
[อะระ] น. ความไม่ยินดี, ความไม่พอใจ, อราดี หรือ อราติ ก็ใช้.(ป., ส.).
[ออระไท] น. หญิงสาว, สาวรุ่น, สาวงาม.
[ออระไท] น. นางผู้เป็นใหญ่, นางผู้มีสกุล, (ใช้เรียกนางกษัตริย์),ใช้ว่า อ่อนไท้ ก็มี.
[ออระ] (โบ) ว. ที่ปล่อยปละละไว้โดยไม่หวงแหน เช่น ของอรธาน.
[ออระ] น. หญิงงาม.
[ออระ] น. ดอกบัว, (โบ) เขียนเป็น อรพินธุ ก็มี เช่น อันประดับด้วยอรพินธุเนานึก บุณฑรึกจงกล. (ม. คำหลวง วนประเวศน์).(ป., ส. อรวินฺท).