อรช หมายถึง [อะระชะ] ว. ปราศจากผงหรือมลทิน. (ป., ส.).
[ออระชอน] ว. งามอย่างเอวบางร่างน้อย, มักใช้เข้าคู่กับคำอ้อนแอ้น เป็น อรชรอ้อนแอ้น.
[ออระชุน] น. ไม้รกฟ้า; สีขาว. ว. ขาว; ใส. (ส. อรฺชุน; ป. อชฺชุน).
[อะระนะ] ก. ไม่รบ. (ป., ส.).
[อะระ] น. ความไม่ยินดี, ความไม่พอใจ, อราดี หรือ อราติ ก็ใช้.(ป., ส.).
[อะระ] น. ความไม่ยินดี, ความไม่พอใจ, อราดี หรือ อราติ ก็ใช้.(ป., ส.).
[ออระไท] น. หญิงสาว, สาวรุ่น, สาวงาม.
[ออระไท] น. นางผู้เป็นใหญ่, นางผู้มีสกุล, (ใช้เรียกนางกษัตริย์),ใช้ว่า อ่อนไท้ ก็มี.