ความหมายของคำว่า ' อภิวันท์ '

อภิวาท, อภิวาทน์
น. การกราบไหว้. (ส., ป.).
อภิวาท, อภิวาทน์
น. การกราบไหว้. (ส., ป.).
อภิเษก
ก. แต่งตั้งโดยการทําพิธีรดนํ้า เช่นพิธีขึ้นเสวยราชย์ของพระเจ้าแผ่นดิน.(ส.; ป. อภิเสก).
อภิเษกสมรส
(ราชา) ก. แต่งงาน.
อภิสมโพธิ, อภิสัมโพธิ
[อะพิสมโพด, สําโพทิ] น. ความตรัสรู้เองด้วยพระปัญญาอันยิ่งหมายเฉพาะการตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า. (ป.).
อภิสมโพธิ, อภิสัมโพธิ
[อะพิสมโพด, สําโพทิ] น. ความตรัสรู้เองด้วยพระปัญญาอันยิ่งหมายเฉพาะการตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า. (ป.).
อภิสมัย
[อะพิสะไหฺม] น. ความตรัสรู้, ความบรรลุ, การถึง, ใช้ในคําว่าธรรมาภิสมัย. (ป., ส.).