ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' อภิญญา, อภิญญาณ '

    อภิญญา, อภิญญาณ  หมายถึง [อะพินยา, อะพินยาน] น. 'ความรู้ยิ่ง' ในพระพุทธศาสนามี ๖ อย่างคือ ๑. อิทธิวิธิ การแสดงฤทธิ์ได้ ๒. ทิพโสต หูทิพย์ ๓. เจโตปริยญาณญาณรู้จักกําหนดใจผู้อื่น ๔. ปุพเพนิวาสานุสติญาณ การระลึกชาติได้๕. ทิพจักขุ ตาทิพย์ ๖. อาสวักขยญาณ ญาณรู้จักทําอาสวะให้สิ้นไป.(ป.; ส. อภิชฺ?า, อภิชฺ?าน).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • อภิณห

    [อะพินหะ] ว. เสมอ, ทุกวัน. (ป.).

  • อภิธรรม

    [อะพิทํา] น. ชื่อปิฎกหนึ่งในพระไตรปิฎก ได้แก่ ๑. พระวินัยปิฎก๒. พระสุตตันตปิฎก ๓. พระอภิธรรมปิฎก, ชื่อธรรมะชั้นสูง มี ๗คัมภีร์ ได้แก่ ๑. สังคณี ๒. วิภังค์ ๓. ธาตุกถา ๔. ปุคคลบัญญัติ ๕.กถาวัตถุ ๖. ยมก ๗. ปัฏฐาน นิยมใช้สวดในงานศพ. (ส. อภิธรฺม;ป. อภิธมฺม).

  • อภิธาน

    น. หนังสืออธิบายศัพท์เฉพาะเรื่อง เช่น อภิธานประวัติศาสตร์ไทย.(ป., ส.).

  • อภิไธย

    น. ชื่อ. (ป. อภิเธยฺย; ส. อภิเธย).

  • อภินันท, อภินันท์

    น. ความยินดียิ่ง, ความดีใจยิ่ง. (ป., ส.).

  • อภินันท, อภินันท์

    น. ความยินดียิ่ง, ความดีใจยิ่ง. (ป., ส.).

  • อภินันทนาการ

    น. ความยินดียิ่ง เช่น ด้วยอภินันทนาการ หมายถึงให้ด้วยความยินดียิ่ง. (ป. อภินนฺทน + อาการ).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒