อปรัณณชาติ หมายถึง [อะปะรันนะชาด] น. 'อาหารอื่น' คือ ถั่ว งา และผักต่าง ๆ(นอกจากข้าว). (ป. อปรณฺณ).
[อะปะรา, อับปะรา] (กลอน) ก. พ่ายแพ้ เช่น ต่อสู้เคี่ยวขับไม่อปราหาไม่พ่อตาจะต้องริบ. (สังข์ทอง).
[อะปะ, อับปะ] น. ความไม่แพ้, ความชนะ; (กลอน) บางทีใช้หมายความว่า แพ้ เช่น คบคนดีเป็นศรีแก่ตัว คบคนชั่วอัปราชัย. (ป.).
[อะปะ, อับปะ] น. ความไม่แพ้, ความชนะ; (กลอน) บางทีใช้หมายความว่า แพ้ เช่น คบคนดีเป็นศรีแก่ตัว คบคนชั่วอัปราชัย. (ป.).
[อะปะ] ว. ไม่พ่ายแพ้. (ป., ส.).
[อะปะราทะ] น. ความผิด, โทษ. (ป., ส.).
[อะปะ] ว. กําหนดจํานวนไม่ได้. (ป., ส.).
[อะปะ, อับปะ] ว. ชั่ว (มักใช้แก่รูปร่าง หน้าตา), มีลักษณะที่ถือว่าไม่เป็นมงคล, เช่น หน้าตาอปลักษณ์, รูปร่างอัปลักษณ์.(ส.; ป. อปลกฺขณ).