อนุศาสน์ หมายถึง น. การสอน; คําชี้แจง. (ส.; ป. อนุสาสน).
[อะนุสาสะนาจาน, อะนุสาดสะนาจาน] น. อาจารย์ผู้อบรมศีลธรรมของหน่วยราชการ.
ก. สั่งสอน, ชี้แจง. (ส.; ป. อนุสิฏฺ?).
[อะนุดสะติ] น. ความระลึกถึง; ชื่อธรรมหมวดหนึ่ง เรียกว่า อนุสติ๑๐ มีพุทธานุสติเป็นต้น. (ป. อนุสฺสติ).
น. การต่อเนื่อง, การสืบเนื่อง. (ป.).
(เลิก) น. ชื่อสมาคมสําหรับเด็กเพื่ออบรมตนให้เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น ขึ้นต่อสภากาชาด.
[อะนุสอน] ก. ระลึก, คํานึงถึง. (ป. อนุสฺสร).
น. เครื่องระลึก, ที่ระลึก. ก. ระลึก, คำนึงถึง. (ป. อนุสฺสรณ).