อนุชน หมายถึง น. คนรุ่นหลัง, คนรุ่นต่อไป.
[อะนุชา] น. 'ผู้เกิดภายหลัง', น้องชาย, (ราชา) พระอนุชา. (ป., ส.).
[อะนุชาด, อะนุชาดตะ] น. ผู้เกิดตามมาไม่ดีกว่าหรือไม่เลวกว่าตระกูล. (ป., ส.).
[อะนุชาด, อะนุชาดตะ] น. ผู้เกิดตามมาไม่ดีกว่าหรือไม่เลวกว่าตระกูล. (ป., ส.).
น. บุตรที่มีคุณสมบัติเสมอด้วยบิดามารดา. (ส. อนุชาตปุตฺร;ป. อนุชาตปุตฺต).
ก. ชนะเนือง ๆ เช่น อนุชิตชาญชัย.
ก. ยินยอม, ยอมให้, ตกลง. (ป. อนุญฺ?าต).
น. บุคคลที่คู่กรณีพร้อมใจกันตั้งขึ้นเพื่อให้ชำระตัดสินในข้อพิพาท;(กฎ) บุคคลคนเดียวหรือหลายคนที่คู่กรณีในสัญญาอนุญาโตตุลาการตกลงเสนอข้อพิพาททางแพ่งที่เกิดขึ้นแล้วหรือจะเกิดขึ้นในอนาคตให้ชี้ขาด.