อนุ หมายถึง คําประกอบหน้าศัพท์บาลีหรือสันสกฤตมีความหมายว่า น้อยเช่น อนุทิศ = ทิศน้อย, ภายหลัง, รุ่นหลัง, เช่น อนุชน = ชนรุ่นหลัง, ตาม เช่น อนุวัต = เป็นไปตาม, เนือง ๆ เช่น อนุศาสน์สอนเนือง ๆ คือ พรํ่าสอน. (ป., ส.).
[อะนุกอน] น. ผู้ช่วย. ว. เอาอย่าง, ทําตาม. (ส.).
[อะนุกฺรม] น. ลําดับ, ระเบียบ, ชั้น, เช่น โดยอนุกรม, นิยมใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น พจนานุกรม ปทานุกรม นามานุกรมสารานุกรม อักขรานุกรม. (ส. อนุกฺรม; ป. อนุกฺกม).
[อะนุกํามะกาน] น. กรรมการสาขาของคณะกรรมการ.
(โบ) น. มาตราวัดของไทย มีพิกัดเท่ากับครึ่งกระเบียดหรือ๑ ใน ๘ ของนิ้ว.
(โบ) น. อนุสมาชิกของสภากาชาด.
น. การทําตาม, การเอาอย่าง. (ป., ส.).
ก. เกื้อกูล, สงเคราะห์. (ป., ส.).