อนาลัย หมายถึง น. การไม่มีที่อยู่; การหมดความอยาก, การหมดความพัวพัน;ชื่อหนึ่งของพระนิพพาน. (ป.).
น. ญวน, ใช้ว่า อนัม อานัม หรือ อานํา ก็มี.
[อะนิด, อะนิดจะ] ว. ไม่ยั่งยืน, ไม่เที่ยง, ชั่วคราว, ไม่แน่นอน.(ป. อนิจฺจ; ส. อนิตฺย).
[อะนิด, อะนิดจะ] ว. ไม่ยั่งยืน, ไม่เที่ยง, ชั่วคราว, ไม่แน่นอน.(ป. อนิจฺจ; ส. อนิตฺย).
น. ความตาย, ใช้กับผู้ตายที่ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ตั้งแต่ชั้นประถมาภรณ์มงกุฎไทยขึ้นไป หรือ ทุติยจุลจอมเกล้า หรือทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ ว่า ถึงแก่อนิจกรรม.
[อะนิด] ว. ไม่เที่ยง, ไม่แน่นอน, เปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ. (ป.).
[อะนิด] อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความสงสารสังเวชเป็นต้น.
[อะนิด] อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความสงสารสังเวชเป็นต้น.