อุสภ ๒ หมายถึง [อุสบ] น. ชื่อมาตราวัดความยาวของอินเดียโบราณเท่ากับ ๑ เส้น๕ วา, ๘๐ อุสภ เป็น ๑ คาวุต. (ป.).
[อุดสะวะ] น. การฉลอง, การรื่นเริง, การเล่นสนุก, มหรสพ.(ป. อุสฺสว; ส. อุตฺสว).
[อุด] น. อุตสาหะ. ก. อุตส่าห์. (ป.; ส. อุตฺสาห).
[อุด] น. อุตสาหะ. ก. อุตส่าห์. (ป.; ส. อุตฺสาห).
น. เนื้อสมัน. (เทียบ ช. รุสา ว่า กวาง, เนื้อสมัน).
น. ธนู, หน้าไม้, เครื่องยิง. (ป.; ส. อิษ).
น. ช่างทําธนู.
[อุสุบ, อุสุพะ, อุสุบพะ] น. วัวผู้, อุสภ ก็ว่า. (ป. อุสภ; ส. ฤษภ,วฺฤษฺภ).