อุษณีษ์ หมายถึง น. มงกุฎ; กรอบหน้า. (ส.; ป. อุณฺหีส).
[อุดสะมะ, อุดสะมัน] น. ไอ, ไออุ่น. (ส.; ป. อุสุม, อุสุมา).
[อุดสะมะ, อุดสะมัน] น. ไอ, ไออุ่น. (ส.; ป. อุสุม, อุสุมา).
น. แสงเงินแสงทอง, เช้าตรู่, รุ่งเช้า. (ส.).
น. เวลาใกล้รุ่ง.
[อุสบ] น. วัวผู้ (เป็นเครื่องหมายแสดงความสามารถของบุรุษผู้นักรบ), เขียนเป็น อุสุภ ก็มี. (ป.; ส. ฤษภ, วฺฤษฺภ).
[อุสบ] น. ชื่อมาตราวัดความยาวของอินเดียโบราณเท่ากับ ๑ เส้น๕ วา, ๘๐ อุสภ เป็น ๑ คาวุต. (ป.).
[อุดสะวะ] น. การฉลอง, การรื่นเริง, การเล่นสนุก, มหรสพ.(ป. อุสฺสว; ส. อุตฺสว).