อุรณะ หมายถึง [อุระนะ] น. แกะตัวผู้. (ป., ส.).
น. 'ผู้กว้างใหญ่' คือ แผ่นดิน, โลก. (ส. อุรฺวี).
ดู อุร, อุระ, อุรา ๑.
น. ชื่อลิงขนาดใหญ่ชนิด Pongo pygmaeus ในวงศ์ Pongidaeรูปร่างคล้ายคน ขนตามลําตัวยาวสีนํ้าตาลแดง แขนยาว ขาสั้นและค่อนข้างเล็ก ใบหูเล็กมาก ตัวผู้มีถุงลมขนาดใหญ่ตรงคอหอยและกระพุ้งแก้มทั้ง ๒ ข้างพองห้อย นิ้วตีนนิ้วแรกไม่มีเล็บ อาศัยอยู่บนต้นไม้ กินผลไม้ยอดและหน่อของต้นไม้ มี ๒ พันธุ์ย่อย คือพันธุ์สุมาตรา (Pongo pygmaeus abeli) และพันธุ์บอร์เนียว(P.pygmaeus pygmaeus) มีถิ่นกําเนิดเฉพาะในเกาะสุมาตราและเกาะบอร์เนียวเท่านั้น.
[อุรัดฉะทะ, อุรัดฉัด] น. เครื่องกําบังอก, เกราะ; เครื่องประดับอก.(ป.; ส. อุรศฺฉท).
[อุรัดฉะทะ, อุรัดฉัด] น. เครื่องกําบังอก, เกราะ; เครื่องประดับอก.(ป.; ส. อุรศฺฉท).
ดู อุร, อุระ.
น. แกะตัวเมีย. (ส.).