อุปราช หมายถึง [อุปะหฺราด, อุบปะหฺราด] (โบ) น. ผู้สําเร็จราชการต่างพระองค์ประจําภาคหนึ่ง ๆ ในอาณาจักร.
[อุปะริ, อุบปะริ] คําประกอบหน้าศัพท์ภาษาบาลีและสันสกฤตแปลว่า เบื้องบน ข้างบน. (ป., ส.).
[จอน] ว. เคลื่อนไปในอากาศ. (ป., ส.).
ว. กอบด้วยปัญญาอันสูง. (ส.).
น. ส่วนบน, ข้างบน. (ป., ส.).
น. ฐานะหรือความเป็นอยู่อย่างสูง. (ป., ส. อุปริภาว).
น. เครื่องแต่งกายตอนบน, เสื้อ. (ป. อุปริวสน).
น. ธรรมอันสูง. (ป. อุปริสจฺจ).