อือ หมายถึง อ. คําที่เปล่งออกมาเป็นการตอบรับหรือรับรู้.
ว. อาการที่รู้สึกมีเสียงดังอยู่ในหู, ไม่ได้ยิน; (ปาก) มาก เช่น รวยอื้อบ่นกันอื้อ.
ว. แพร่งพราย, เซ็งแซ่, กระจาย, (ใช้แก่ข่าวที่ไม่ดีไม่งาม).
(ปาก) ว. มากมาย เช่น รับทรัพย์อื้อซ่า.
ว. สนั่น, ดังลั่น, เอิกเกริก.
อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจเป็นต้น.
น. นํ้าเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.
น. ชื่อเรียกปลากดหลายชนิดในวงศ์ Ariidae ซึ่งเมื่อถูกจับขึ้นมาพ้นนํ้าจะร้องเสียงอุก ๆ.