อึน หมายถึง ว. แห้งไม่สนิท เช่น ผ้ายังอึน ๆ อยู่.
ว. พอง, ขึ้น, เช่น ท้องอืด; เฉื่อยชา, ช้า.
ว. เฉื่อยชา, ยืดยาด.
ว. นอกออกไป, ต่างออกไป.
ก. พูด, เรียก, เรียกร้อง, กล่าวถ้อยคำ, เอิ้น หรือ เอื้อน ก็ว่า.
อ. คําที่เปล่งออกมาเป็นการตอบรับหรือรับรู้.
ว. อาการที่รู้สึกมีเสียงดังอยู่ในหู, ไม่ได้ยิน; (ปาก) มาก เช่น รวยอื้อบ่นกันอื้อ.
ว. แพร่งพราย, เซ็งแซ่, กระจาย, (ใช้แก่ข่าวที่ไม่ดีไม่งาม).