อิสริยาภรณ์ หมายถึง ดู อิสริย, อิสริยะ.
น. ศาสนาที่สำคัญศาสนาหนึ่งของโลก มีศาสดาชื่อมุฮัมมัดนับถือพระเจ้าองค์เดียวคืออัลลอฮ์ มีคัมภีร์อัลกุรอานเป็นหลักไม่มีนักบวช, เรียกผู้ที่นับถือศาสนาอิสลามว่า มุสลิม.
[อิด] น. ความหึงหวง, ความชิงชัง. (ป.; ส. อีรฺษฺยา).
น. ผู้แสวงคุณความดี, ฤษี, ผู้ถือบวช. (ป.; ส. ฤษิ).
น. ผู้แสวงคุณความดี, ฤษี, ผู้ถือบวช. (ป.; ส. ฤษิ).
[สินทอน] น. ชื่อภูเขาชั้นที่ ๒ ในหมู่เขาสัตบริภัณฑ์ที่ล้อมเป็นวงกลมรอบเขาพระสุเมรุ. (ป. อิสินฺธร, อีสธร; ส. อีษาธร).(ดูสัตบริภัณฑ์, สัตภัณฑ์).
น. คําเรียกผู้นําในศาสนาอิสลาม, ผู้นําในการทําละหมาด,ตําแหน่งสําคัญของคณะกรรมการบริหารมัสยิด, โต๊ะอิหม่ามก็เรียก. (อ. imam).
ว. อึดอัดใจ, ลําบากใจ, อลักเอลื่อ อาหลักอาเหลื่อ หรืออีหลักอีเหลื่อ ก็ว่า.